Porymowanki [cz. 2]. Cokoły

Trochę lat istnieję świadomie na tym najpiękniejszym ze światów. Innego miejsca do życia nie znam, więc jest on pierwszy... a więc najlepszy. Przeżyłem jedną gwałtowną zmianę ustroju politycznego. Nasi rodzice, dziadkowie i pradziadkowie przeżyli ich więcej. Przyszło im być świadkami i uczestnikami wojen, upadku mocarstw, powstawania nowych państw, zmian ustrojowych. Odczuwali "na własnych plecach" złośliwość chińskiego przysłowia-życzenia: "Obyś żył w ciekawych czasach!"
Każda taka zmiana pociągała za sobą wymianę osób i wydarzeń "do uhonorowania". Zmieniano nazwy ulic, miast. Podręczniki historii pisano na nowo, interpretując dzieje od nowa, często "na odwyrtkę".
Jedne pomniki burzono, inne stawiano. Nie inaczej było i w naszym mieście. Na cokole obecnego Pomnika Żołnierza Polskiego, na rynku, do 1920 roku stał całkiem kto inny. ;)
W jednym z nowo powstałych państw afrykańskich, po uwolnieniu się z kolonializmu, dla oszczędności postrącano tylko głowy kolonialnych "białych zdobywców". W ich miejsce zamocowano głowy aktualnych murzyńskich władców. Potem, po kolejnych zbrojnych przewrotach, jeszcze kilkakrotnie były wymieniane. ;)
Pomniki są fundowane z myślą, że będą stały "po wsze czasy". Historia jest jednak przewrotna i ciągle okazuje się, że nic nie jest trwałe. Skomentowałem to kiedyś "porymowanką":
Cokoły
Stały na polskiej ziemi Franciszki,Bismarcki i Mikołaje...Spadły z cokołów jak odklejone fiszki.
Potem "Dziadka" plemięzaludniło nowymi figuramiojczystą piękną ziemię.
O "drugiej światówce" nie wspomnę...Wiadomo. Nawet Kopernikjakiej był wtedy narodowości... nie pomnę.
W kolejności na Dżugaszwilego modłępomniki były w modzie.Człek człeka pytał - do kogo się modlę?
Teraz nowe pomniki widzę ogromne.Wyrastają jak grzyby po deszczu.- Jezus! Karol! - echo się niesie ogromne.
...i tak się koło historii toczy.Raz jednych a raz drugichna cokół pomnika wtoczy.
Cokół to miejsce niepewne.Za dwa pokolenia znówfigury się zmienią zapewne.  
Hardy