O Ujsołach

Południową i wschodnią część granicy gminy stanowi granica państwowa ze Słowacją. W części północnej Ujsoły graniczą z gminami Jeleśnia, Węgierska Górka i Milówka. Na zachodzie - z gminą Rajcza. Powierzchnia gminy wynosi 10 935 ha, z czego 7680 ha stanowią lasy, w ogromnej większości świerkowe. Gmina leży na wysokości 540-600 m n.p.m. Posiada 17 szczytów powyżej 1000 m.

Początek osadnictwa na terenie gminy datuje się na drugą połowę XV wieku. Tworzyli je zbiegli chłopi pańszczyźniani, którzy łączyli się z ludnością wołoską, napływającą w te strony z Karpat Wschodnich. Najstarsza wzmianka historyczna pochodzi z roku 1628. A. Komoniecki odnotował, że Ujsoły miały wtedy 7 zarębków. W 1819 roku w Złatnej założono hutę szkła, której ślady przetrwały do dziś. W 1837 roku A. Wielopolski założył w Węgierskiej Górce hutę żelaza. Na terenie Ujsół powstały urządzenia spławne do transportu drewna do huty.

W 1920 roku Ujsoły zostały odkryte jako miejscowość turystyczna. W 1975 roku oddano do użytku pierwszą bacówkę na Rycerzowej, a rok później - na Krawcowym Wierchu. W latach 70. Ujsoły ogłoszone zostały pierwszą gminą turystyczną pod patronatem PTTK. Z zachowanych zabytków obejrzeć można tu kaplicę murowaną z 1866 r., wewnątrz której znajduje się klasycystyczna drewniana wieczna lampa. W centrum wsi uwagę zwraca nowy kościół, budowę którego ukończono w 1963 roku. W Ujsołach oraz przyległych wsiach - Złatnej, Glince, Soblówce i Danielce - spotkać można liczne zabytki budownictwa drewnianego. Wobec kurczących się możliwości zatrudnienia poza gminą, coraz więcej jej mieszkańców podejmuje działania mające na celu zdobycie środków na utrzymanie z turystyki, rekreacji i wypoczynku. Co roku latem około 8 sierpnia (św. Wawrzyńca), przy współpracy z TKB, w Ujsołach organizowane są Wawrzyńcowe Hudy - impreza folklorystyczna połączona z paleniem ognisk na szczytach okolicznych gór i występami folklorystycznych zespołów.

Od roku 2001 w Glince czynne jest przejście graniczne ze Słowacją.

Cała gmina leży w granicach Żywieckiego Parku Krajobrazowego, co stanowi gwarancję zachowania walorów przyrodniczych i krajobrazowych tego najpiękniejszego zakątka powiatu żywieckiego. W tamtejszych lasach znajduje się też kilka rezerwatów przyrody z unikatowym rezerwatem ginącego gatunku głuszca. Lasy obfitujące w jagody i grzyby, czysta woda górskich potoków, absolutna cisza i kojący duszę krajobraz - to zachęta do prawdziwego odpoczynku.