Pierwsze było Święto Gór

Obecny Tydzień Kultury Beskidzkiej wywodzi się z imprezy, której pierwsza edycja odbyła się w... 1935 roku w Zakopanem. Na miejsce drugiej edycji wyznaczono Wisłę. Miała bardziej niż dotychczas scalić wszystkie szczepy góralskie w Polsce przez pielęgnowanie tradycji, wywodzących się przecież ze wspólnego pnia.

Na początku lat 30. ubiegłego wieku nastąpił bowiem dynamiczny rozwój pieśni muzyki i tańca ludowego od Olzy po Czeremosz. Wzmacniały się już istniejące grupy i zespoły, cały czas powstawały nowe. Organizatorami tego ruchu w różnych zakątkach gór byli głównie nauczyciele. Miłośnicy zbierali melodie, pieśni góralskie z całych Karpat oraz wytwory sztuki ludowej. Powstawały bogate opisy strojów. Największym była praca "Stroje ludowe", stworzona przez wybitnego działacza narodowego, założyciela Towarzystwa Ludoznawczego w Cieszynie, ks. Józefa Londzina.

W sierpniu 1933 roku na zjeździe z okazji 60-lecia Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego padł pomysł, by zorganizować spotkanie wszystkich szczepów góralskich Polski. Wielka powódź w 1934 r. uniemożliwiła realizację planów, ale rok później Święto Gór doszło do skutku w pierwszej dekadzie sierpnia w Zakopanem. Przybyło wiele grup regionalnych, które stanęły do konkursu strojów, obyczaju, muzyki, tańca i śpiewu. Sąd konkursowy miał poważne problemy z ostatecznymi rozstrzygnięciami, dlatego przyznał więcej nagród niż planowano. Oprócz występów zespołów, przygotowano dla publiczności wiele atrakcji. Przede wszystkim jarmark twórczości ludowej oraz wystawy.

O wyborze Wisły na miejsce drugiego Święta Gór zadecydował szybki rozwój miejscowości. W latach 1928-1937 powstało połączenie kolejowe z Ustroniem, wybudowane zostały także drogi na Równicę, Kubalonkę, do Istebnej, Koniakowa i Jaworzynki, zrobiono linię wysokiego napięcia Cieszyn-Kubalonka-Istebna. Powstały szkoły, sanatorium dla dzieci i zamek dla prezydenta RP na Kubalonce. Rozpoczęły się budowy Domu Zdrojowego i poczty, pojawiły się trzy skocznie narciarskie, basen oraz wiele pensjonatów. Wszystko to podczas wielkiego kryzysu, który dotknął nie tylko Polskę. O przeniesieniu tu święta zadecydowały też bogate tradycje folklorystyczne i wysoki poziom miejscowych zespołów folklorystycznych.

Drugie Święto Gór odbywało się w Wiśle od 15 do 22 sierpnia 1937 roku. Przygotowane zostało perfekcyjnie. Głośno było o nim w kraju, ale również poza granicami. Nawet sami górale zadziwieni byli niewyczerpanym bogactwem folkloru.

Imprezie nadawano też nazwę Tydzień Gór, a odbyła się pod protektoratem prezydenta RP Ignacego Mościckiego i marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego. W skład komitetu organizacyjnego weszło aż 150 osób, w programach znalazły się informacje o dojazdach kolejowych z całego kraju, nawet z Wilna i Lwowa oraz Gdyni. Najistotniejszą częścią imprezy były pokazy zwyczajów, tańce, pieśni i obrzędy w wykonaniu grup regionalnych. Prasa uznała je za objaw odrodzenia się polskiej sztuki ludowej w czystej formie. Sensacją był przyjazd do Wisły Jana Kiepury, który dał wyjątkowy koncert. Prawie dwie godziny stał na dachu samochodu i śpiewał arie operowe.

Ze względu na napiętą sytuację międzynarodową nie odbyło się Święto Gór w roku 1939. Do tradycji imprezy powrócono w Wiśle na początku lat 60., gdy przekształciła się w Tydzień Kultury Beskidzkiej.

Jubileuszowy wieczór wspomnień

Z okazji jubileuszu 70-lecia wiślańskiego Święta Gór, 27 lipca, w wieczór poprzedzający rozpoczęcie tegorocznego TKB, w amfiteatrze w Parku Kopczyńskiego odbył się specjalny koncert.

Wystąpiły zespoły Wisła, Oldrzychowice, Koniaków, kapela Wałasi, grupy śpiewacze. Wcześniej odbyło się spotkanie wspominkowe, w którym wzięli udział uczestnicy wydarzeń sprzed 70 lat oraz ich potomkowie.

Koncert prowadziła Małgorzata Kiereś, szefowa Muzeum Beskidzkiego.