Wieża spadochronowa w Bielsku i jej krótka historia

Park Słowackiego w Bielsku-Białej, choć po ostatniej modernizacji znacznie pozbawiony zielonych terenów (zastąpiły je szerokie betonowe ścieżki), nadal jest miejscem chętnie odwiedzanym przez spacerowiczów. Mało kto jednak pamięta, że w północnej jego części, gdzie dziś znajduje się boisko Orlika, 76 lat temu znajdowała się... wieża spadochronowa. Powstała w czerwcu 1938 r. dla Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej i była drugą pod względem wysokości wieżą spadochronową w Polsce.

Wieża spadochronowa w Bielsku budowana była w latach 1937-38. Jej konstruktorem był inż. Jerzy Koziołek z Chorzowa. Usytuowano ją przy okrągłej sadzawce z fontanną obok Strzelnicy Miejskiej w dzisiejszym Parku Słowackiego przy ul. Piastowskiej, która wówczas nie dochodziła do dworca kolejowego.

Wieżę postawiono na kwadratowym placu. Była konstrukcji kratowej, stalowej, nitowanej. Na dole wieży znajdowało się pomieszczenie administracyjne, w którym zainstalowano maszynownię windy dwuosobowej z napędem elektrycznym. Prócz windy znajdowały się łamane schody do wchodzenia na jej szczyt. Konstrukcja zakończona była dużym, okrągłym, metalowym pomostem o średnicy ok. 7 metrów. Na środku tego pomostu znajdował się maszt z obrotowym wysięgnikiem, na końcu którego był zawieszony na linie spadochron. Uczeń zakładał na siebie taśmową uprząż spadochronu plecowego, którą przyczepiało się do linek nośnych spadochronu. Brzegi jego czasy był na stałe przymocowane do obręczy. Prędkość opadania (3 m/sek.) była regulowana przez instruktora hydraulicznym hamulcem liny umieszczonym w wieży.

Wieża spadochronowa w Bielsku służyła nie tylko do początkowego szkolenia spadochroniarzy, ale była też dostępna dla mieszkańców i turystów (skok kosztował 1 zł). Jej kierownikiem był Tadeusz Puchajda, szybownik. Obiekt został rozebrany jesienią 1939 r. po wkroczeniu wojsk niemieckich i włączeniu miasta do III Rzeszy.

Są bielszczanie, którzy pamiętają o wieży lub usłyszeli o niej od swoich rodziców. Dla nich ustawienie choćby najmniejszej tabliczki lub niewielkiego słupa przypominających wieżę, byłoby gestem pamięci o obiekcie, którym Bielsko mogło się kiedyś pochwalić.