Bielsko-Biała: Szkoła lotnicza w Aleksandrowicach. Pierwszy taki ośrodek w niepodległej Polsce.

Szkoła Lotnicza w Aleksandrowicach została założona w 1936 roku dzięki staraniom działaczy Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej nowo powstałym lotnisku.
Pomysł wybudowania lotniska w Aleksandrowciach pojawił się już w 1928 r. Była to odpowiedź na budowę takiego obiektu w czeskiej Ostrawie. Do działań przystąpiono już w 1933 r. W lutym 1934 r. projekt lotniska zatwierdził Departament Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych, po czym szybko przystąpiono do prac. Już w niedzielę 21 października 1934 roku zorganizowano w Aleksandrowicach pierwsze pokazy lotniczo-szybowcowe. Przybyli na nie reprezentanci władz cywilnych i wojskowych, organizacji społecznych oraz 15-tysięczny tłum publiczności. Zaprezentowały się samoloty sportowe aeroklubów, a ze Lwowa przybył tzw. pociąg szybowcowy, czyli szybowce holowane przez samoloty.
Ukoronowaniem wszystkich starań i wysiłków śląskich działaczy LOPP, jakie poprzedziły zbudowanie do końca 1935 r. w Bielsku lotniska sportowego z nowoczesnym zapleczem, było udzielenie w styczniu 1936 r. przez Ministerstwo Komunikacji licencji na zorganizowanie Szkoły Lotniczej Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Szkołę Lotniczą LOPP im. Marszałka Józefa Piłsudskiego otwarto 31 maja 1936 r. i była pierwszym tego typu ośrodkiem Ligi w Polsce. Zakładano, że ośrodek będzie rocznie szkolił od 40 do 60 pilotów. Kilka dni wcześniej w Warszawie odbyła się uroczystość przekazania dla szkoły w Aleksandrowicach 13 samolotów: 10 RWD-8 oraz 3 RWD-13. Pierwszy kurs pilotażu rozpoczął się w czerwcu 1936 r. Ukończyło go w lipcu 21 osób, które otrzymały licencje pilotów. Najsłynniejszym absolwentem szkoły był kpt. pil. Eugeniusz "Dziubek" Horbaczewski, kursant z 1937 r. - jeden z czołowych polskich asów myśliwskich (ponad 16 zwycięstw powietrznych), który poległ śmiercią lotnika podczas bitwy powietrznej nad Francją 18 sierpnia 1944 r.