Zbigniew Ziobro walczy z rakiem. Groźny nowotwór rozwija się długo i po cichu. Objawy raka przełyku

Lider Suwerennej Polski oraz były Minister Sprawiedliwości Zbigniew Ziobro od kilku miesięcy zmaga się ze złośliwym nowotworem przełyku. Polityk przeszedł chemioterapię, radioterapię oraz skomplikowaną operację, podczas której usunięto mu część przełyku i żołądka.

Po wielu miesiącach wyczerpującego leczenia onkologicznego, przeszedłem skomplikowaną 8-godzinną operację. Po udanym, choć ciężkim zabiegu usunięcia większości przełyku i części żołądka, przede mną długa droga do odzyskania pełni sił - czytamy we wpisie z 12 marca na platformie X.

Były minister podkreśla, że jego stan jest dość ciężki, ma trudności z oddychaniem i mówieniem, walczy też z silnym bólem. Obecnie przebywa w szpitalu, gdzie przechodzi terapię po operacji. Wczoraj jednak (26.03) przerwał ją i wystąpił przed kamerami TV Republika w związku z przeszukaniem jego domu przez ABW. W nagraniu zwracają uwagę nie jego słowa, ale sam głos i wygląd. Ziobro jest wychudzony, ma zapadniętą twarz i przerzedzone włosy. Jego głos jest bardzo słaby i zachrypnięty. Groźna i trudna do wyleczenia choroba odciska swoje piętno.

Rak przełyku to niezwykle agresywny złośliwy nowotwór zaliczany do grupy nowotworów głowy i szyi, który rozwija się przez długi czas niezauważalnie. Jednak, gdy pojawiają się objawy oznacza to, że nowotwór jest już w dość zaawansowanym stadium. Najczęściej dotyczy on mężczyzn po 40. roku życia.

Jakie są objawy raka przełyku? Sprawdź w galerii!

Rak przełyku występuje w różnych postaciach:

• rak płaskonabłonkowy – nowotwór umiejscawia się w górnym i środkowym odcinku przełyku,
• gruczolakorak – rak zlokalizowany jest w dolnej części przełyku,
• rak śluzowonaskórkowy,
• rak torbielowatogruczołowy.

Zobacz: Kim jest żona Zbigniewa Ziobry? To kobieta z ciekawą przeszłością. Nie uwierzysz, co robiła w trakcie studiów

Najczęściej diagnozuje się raka płaskonabłonkowego, ale w ostatnich latach wzrasta zachorowalność na gruczolakoraka. Dwa ostatnie typy są bardzo rzadkie. Zdiagnozowanie raka przełyku umożliwia prześwietlenie z kontrastem (RTG) oraz badanie endoskopowe. Podczas tego drugiego pobiera się wycinek tkanki do oceny histopatologicznej.

Wykonuje się także badania takie jak USG jamy brzusznej, szyi i wątroby, spirometrię, tomografię komputerową i rezonans magnetyczny. Te badania pozwalają wykryć ewentualne przerzuty komórek rakowych do innych narządów i tkanek.

Z krwi natomiast robione jest badanie na obecność markerów nowotworowych antygen SCC. Jednak marker ten służy także do wykrywania innych nowotworów takich jak rak płuca, szyi, głowy, macicy i sromu.

Do głównych przyczyn rozwoju raka przełyku należy palenie papierosów i spożywanie dużych ilości wysokoprocentowych alkoholi, szczególnie rozpoczęte w młodym wieku.

Do innych przyczyn rozwoju nowotworu należy:

• refluks żołądkowo-przełykowy,
• otyłość,
• niski status socjoekonomiczny,
• niedobory witamin w diecie,
• picie gorących napojów powodujących oparzenia przełyku,
• infekcje bakteryjne, w tym głównie Helicobacter pylori,
• mechaniczne urazy przełyku,
• zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV),
• inne nowotwory zlokalizowane w okolicy gardła lub krtani.

Rak przełyku wykryty na wczesnym etapie rozwoju jest uleczalny i daje 90 proc. szans na przeżycie 5 lat od diagnozy. Niestety, zwykle jest on wykrywany w dość zaawansowanym stadium, gdy szanse na przeżycie maleją i mieszczą się w granicach do maksymalnie 45 proc., jednak średni odsetek przeżyć wynosi zaledwie 5-10 proc.

Dodatkowo późna diagnoza często uniemożliwia leczenie, które podejmowane jest tylko u 40-60 proc. zdiagnozowanych pacjentów. Głównie polega ono na operacyjnym wycięciu guza wraz z częścią przełyku lub jego całością, a także zastosowanie chemioterapii i radiochemioterapii. Do takiego leczenia kwalifikują się tylko pacjenci bez przerzutów.

W przypadku bardziej zaawansowanej choroby z przerzutami u pacjentów z nieoperacyjnym guzem stosuje się leczenie paliatywne, które ma na celu zmniejszenie objawów choroby i poprawę jakości życia pacjentów. Polega ono na udrożnieniu przełyku za pomocą stentów, koagulacji bipolarnej, laseroterapii, a także gastrostomii lub zastosowaniu samorozprężalnych protez przełykowych. Stosuje się również chemioterapię i radioterapię.